Naar de jungle!

Maandag ben ik teruggekomen uit de jungle en wat was het gaaf! Vrijdag vertrokken we al vroeg vanuit Paramaribo de jungle in. Om precies te zijn naar het eilandje Apiapaati. Hiervoor moesten we ongeveer 2,5 uur in de auto zitten en nog 4 uur in de boot. In de auto kwamen we langs de weg al het eerste dier tegen: een slang! Fred (onze gids) keerde gelijk de auto en pakte zijn Gopro stick om het beest te vangen. We mochten allemaal de slang aanraken. Ondertussen vertelde Fred vol enthousiasme wat voor soort het was en dat het absoluut geen kwaad kon om hem aan te raken. Eenmaal aangekomen bij de rivier begon de mooie boottocht. In een langwerpige houten boot voeren we dwars door de jungle over de Surinamerivier. Om ons heen zagen we allemaal groen en mooie dieren zoals vogels en vlinders. Ook zag je overal vrouwen de was en de afwas doen in de rivier en mensen zwemmen. Na een lange rit kwamen we aan op Apiapaati. Een eilandje middenop de Surinamerivier en middenin de jungle. In dit gebied is Fred opgegroeid en hij kende daarom alles uit z'n duimpje. Op het eiland waren hutjes te vinden waar we in konden slapen. Gelukkig waren er klamboes aanwezig met al die enge beesten die daar rondliepen (vogelspinnen ieee). De eerste avond kregen we patat met frikandellen en kipnuggets als avondeten. Lekker Hollands dus. In de avond gingen we met Fred en z'n kapmes op zoek naar vissen, maar helaas bleven de vissen weg. Wel hebben we onderweg veel padden gezien, ongeveer zo groot als m'n hand. De volgende dag was het tijd voor het echte werk. We gingen de jungle in! Met een lange broek, dichte schoenen, fototoestel en een 1,5 liter fles water gingen we op pad. Fred ging voorop en vertelde ons van alles over de planten en dieren die daar leefden. Heel veel mooie vogels en vlinders heb ik daar gezien. Helaas hebben we geen aapjes kunnen vinden. De jungle kwam uit op een akker. Hier werd zoete en bittere cassave verbouwd. Fred ging met z'n kapmes hevig aan de slag om de zoete cassave uit de grond te halen. Dit zouden we vanavond op het menu krijgen. Nadat we weer een stukje door de jungle hadden gelopen, kwamen we uit op de Ananasberg. Deze berg heette zo omdat er (je raadt het al) ananas groeide. Het was nog best zwaar om in die hitte de berg te beklimmen, maar eenmaal bovenop hadden we mooi uitzicht. Fred plukte ondertussen een ananas waar we een stukje van konden proeven (heel erg lekker zoet!). Na de zware jungle tocht was het tijd voor Fred waterpret! Met de boot gingen we naar miniwatervalletjes om lekker te relaxen en bij te komen. Fred had een grote ronde band meegenomen en vastgemaakt aan de boot, zodat we op de band achter de boot aan konden racen. Echt super gaaf! Als lunch kregen we heerlijke rijst of pasta met kip en groenten. Als avondeten kregen we cassavesoep van de zoete cassave die we eerder die dag hadden geoogst, en het was super lekker! In de avond gingen we op de boot in het pikkedonker op zoek naar kaaimannen (SPANNEND). Met onze zaklampen in de aanslag gingen we op weg. Ondertussen konden we genieten van de mooie sterrenhemel (heb nog nooit zoveel sterren gezien). De tocht duurde niet lang want al na ongeveer 10 minuten was de eerste kaaiman in zicht. Met een touw aan een stok ving Fred het beest in één keer. Met het beest op zijn schoot in de boot voeren we terug naar het eiland om even foto's te maken (Fred had wel even een elastiekje om zijn bek gedaan). Na de fotoshoot werd het beest weer vrijgelaten in de natuur. Na deze spannende ervaring hebben we lekker ontspannen gechilld bij het kampvuur en genoten van een circusact van Fred. Van koordansen tot jongleren met vuur, het kwam allemaal voorbij. Het was erg gezellig met de groep (van in totaal zeven mensen). Verschillende broertjes en het zusje van Fred zaten er ook bij. De volgende dag was iets minder intensief. We gingen een dorpje, een medische post en een basischool in de jungle bezoeken. De mensen leven daar van veel dingen uit de natuur en maken veel gebruik van de rivier. Het is normaal dat een man meerdere vrouwen heeft zolang hij haar maar kan verzorgen en haar een huis kan geven. Er lopen ook veel kinderen in de dorpjes rond. De medische post zag er mooi uit en om de zoveel kilometer is er eentje te vinden. De basischool was erg klein en simpel. Kinderen die naar de middelbare school gaan moeten naar Paramaribo, want die zijn er niet in de jungle. Na onze bezoekjes was het weer tijd voor Fred waterpret (woehoee!!). Deze keer gingen we wat heftigers doen. Met de boot voeren we naar een stroomversnelling verderop. Met een zwemvest aan mochten we in de stroomversnelling springen. Daarna gingen we met een band (en helm op) van de stroomversnelling af. Echt super leuk om te doen. 's Avonds kregen we weer heerlijk een soort bami met kip en kousenband te eten die Stanley (het broertje van Fred) voor ons had gekookt. Na het eten gingen we weer de jungle in, maar dit keer dus in het donker! Weer met onze lange broek, dichte schoenen en uiteraard dit keer een zaklamp gingen we de jungle in. Weer veel dieren (vooral insecten) gezien. Helaas geen slang waar we eigenlijk naar opzoek waren. Terug op het eiland besloot Fred dus in z'n eentje nog een slang voor ons te zoeken. En met succes! Met een boomslag kwam hij terug. Dit is een lange dunne wurgslang. Hiermee wilden we uiteraard weer op de foto. Hierna gingen we naar bed. Oja en na het toiletbezoek moest je zelf met een emmer de wc doorspoelen. Ook de douche was niet optimaal en het bleek dat dit water gewoon rivierwater was, dus besloten we ons maar lekker te wassen in de rivier zelf. De volgende dag moesten we alweer weg van Apiapaati, terug naar Paramaribo. Op de lange reis terug kwamen we nog in de boot een zwemmende luiaard tegen die naar de overkant wilde zwemmen. Fred en Stanley visten hem uit het water en brachten hem naar een boom aan de overkant. Ondertussen keek de luiaard alsof hij lekker aan het chillen was. Echt een grappig beest! Nu zit ik weer in mijn appartement in Paramaribo. Dit was echt een trip om nooit te vergeten!

Slang aan de kant van de weg: